Atrakcje dla dzieci w okolicy Katowic

Atrakcje dla dzieci w okolicy Katowic, czyli "W hotelu dla owadów"

Atrakcje dla dzieci w okolicy Katowic ? Jak najbardziej! Rodzinny wyjazd do Goczałkowic-Zdroju i do Ogrodów Kapias niech będzie dla nas okazją do spotkania… z owadami. To one - pracowite mrówki, pszczoły i chrabąszcze - poprowadzą nas w kolejną podróż. To wyjazd zorganizowany również dlatego, by uciec od hałaśliwych atrakcji, karuzel i parków linowych. Zatrzymajmy się na chwilę. Znajdźmy czas, by pokazać dzieciom, jak pszczoły zbierają nektar z kwiatów lawendy, a mrówki przenoszą upuszczony na ziemię okruszek chleba. Po prostu - przystańmy na moment, odetchnijmy świeżym, uzdrowiskowym powietrzem i zwróćmy uwagę na otaczającą nas przyrodę.

Ogrody Kapias, fot. A. Dudzińska

Ogrody Kapias w Goczałkowicach-Zdroju to miejsce, które jest piękne niezależnie od pory roku. Każda z nich wyzwala tu inne kolory. Zimą uspakaja bielą, wiosną rozbudza zmysły różowymi i pomarańczowymi azaliami, latem zaprasza fioletem lawendy, a jesienią czerwonymi liśćmi japońskich klonów. Feeria barw i zapachów. Jeśli na chwilę usiądziemy w ciszy na jednej ze 180 ławek, to może usłyszymy też śpiew ptaków: melodyjny gwizd wilgi czy trele słowika. Wyostrzmy więc wszystkie zmysły i wyruszmy na spotkanie z naturą.

Ogrody Kapias, fot. A. Czachura-Łach

Tę podróż dość precyzyjnie zaprojektowała dla nas Katarzyna Kapias. Czterdzieści lat temu jej rodzice założyli swoje pierwsze ogrody. Całe dzieciństwo Kasia spędziła w szklarniach, podlewała, pieliła, szczepiła, wsadzała w ziemię sadzonki. Odnalazła też w sobie harmonię, która nierozerwalnie łączy się z przebywaniem w przyrodzie i poszła do technikum związanego z projektowaniem krajobrazów, a potem dalej na studia. Po ich ukończeniu była gotowa, by zaprojektować wraz z tatą osiemnaście różnych tematycznych ogrodów – od najtrudniejszych do utrzymania ogrodów angielskich, przez japoński, skandynawski, romantyczny,  letni czy wiejski z przeniesioną chałupą sprzed stu lat.

Sam spacer po tych miejscach sprawi Państwu wiele przyjemności, dzieci będą biegać po brzozowym lasku, wspinać się to w górę, to w dół albo przejdą przez zielony labirynt. Każdy szczegół tych ogrodów ma tu znaczenie i został precyzyjnie zaprojektowany.     

Ogrody Kapias, fot. A. Czachura-Łach

- Wchodząc do naszych ogrodów natkniecie się Państwo na staw – tłumaczy Pani Ogrodnik - Lubię obserwować dzieci, które zatrzymują się tu na dłużej. Potrafią wypatrzeć szczupaka, amura czy połyskujące kolorem karpie koi, no i oczywiście żaby. Ale jeszcze więcej emocji budzi niepozorny hotel dla owadów, który ukrył się przy jednej z alejek. Jestem przekonana, że jeśli dobrze wytłumaczymy dzieciom, jak ważne są owady w naszym życiu, to obudzimy w nich uśpioną ciekawość dla tego mikroświata – opowiada Katarzyna Kapias.    

Ogrody Kapias, fot. A. Czachura-Łach

Hotel jest niepozorny, nie przyznano mu żadnej gwiazdki, ale znaczenie dla przyrody ma ogromne. Zbudowano go z cegieł, palet drewnianych, pociętych bambusów, maty, starych profili do rynien i dachówek. Wszędzie zostawiono wystarczająco dużo przestrzeni, by owady bez kłopotu mogły się wprowadzić i… wyprowadzić, gdy przyjdzie im na to ochota. W hotelu mieszkają mrówki, osy, pszczoły murarki i chrabąszcze majowe. Katarzyna Kapias tłumaczy dzieciom, Dzieci powinny wiedzieć, jakie znaczenie mają dla nas pszczoły i powtarza, że bez nich dalsze życie nie będzie możliwe.  Co ciekawe, mniejszy lub większy hotel dla owadów może zbudować sobie każdy i ustawić go w swoim ogródku albo na placu obok bloku.

Ogrody Kapias, fot. A. Dudzińska

W tym miejscu można zatrzymać się na kilkanaście minut, ale można też ruszyć w dalszą trasę i obserwować, dokąd doleciały pszczoły i doszły mrówki. Zwłaszcza, że na końcu alejki, przy której znajduje się hotel, posadzono labirynt z tuj, czyli prawdziwy hit dla gubiących się tutaj i odnajdujących po chwili dzieci. Krzewy tworzące labirynt przycina się dwa raz w roku tak, by nie zakrywały głów dorosłych opiekunów.

Japonia i Skandynawia w zasięgu ręki

Przejdźmy przez ogród angielski i zatrzymajmy się na chwilę w szklanym domku kaktusów. Pamiętajmy, by nie pozwolić dzieciom na dotykanie tych roślin! Tym razem nie chodzi tylko o dobre wychowanie, ale przede wszystkim o bezpieczeństwo. Są kolce, których wyjęcie z ręki graniczy z cudem!

Niedaleko, przez zieloną bramę wejdziemy do ogrodu japońskiego. Jest tak nietypowy, tak nie przypomina w niczym znajomych, przydomowych ogródków, że warto zatrzymać się w nim na dłużej. Zamiast zieleni trawników zobaczymy tu suchy krajobraz zaklęty w kamiennej rzece i żwirowej powierzchni. Na odizolowanych od reszty świata japońskich wyspach przez całe stulecia powstawały ogrody, które są zupełnie niepowtarzalne. Sztuka ich projektowania jest tak skomplikowana, że prawdziwy ogród japoński może powstać tylko w Japonii. Pani Kasia jest tego świadoma, ale bardzo się starała. Czerwony mostek, pływające w oczku wodnym karpie koji, mech, klony japońskie, a do tego granitowe latarnie japońskie i piękny biały pawilon. Każda ze stron świata ma tutaj swój kolor: południe to czerwone barwy klonów japońskich, na północy rośliny zimozielone i wodospad, na wschodzie kolorowe rośliny, a na zachodzie kwitnąca pięknie wiosna sakkura, czyli japońskie wiśnie. Na to wszystko warto zwrócić uwagę dzieci tłumacząc im, że jest to pewnie jedno z nielicznych miejsc w kraju, gdzie tak różnorodne ogrody mogą ze sobą sąsiadować i współgrać.  

Ogród japoński nierzadko odwiedzają też zaprzyjaźnione z nami owady, ale też zaskrońce, które z przyjemnością wylegują się na wielkich kamieniach. Co ciekawe, gady te pojawiają się tylko na terenach niezwykle czystych, więc możemy mieć pewność, że nasza dzisiejsze spotkanie z przyrodą przebiega w terenach zadbanych ekologicznie  - to czysta ekologia!

Kiedy opuścimy już kamienną Japonię, dzieci z przyjemnością rozbiegną się po ogrodzie skandynawskim, tak pięknie współgrającym z przyrodą, że trawa wyrasta tu nawet na dachach. To typowe rozwiązanie dla niektórych zakątków Norwegii czy Szwecji. Dalej czekają na nas ogrody letnie, pola lawendy pięknie pachnącej latem i ogród wiejski, w którym wytłumaczyć można funkcję wielu niewykorzystywanych już narzędzi rolniczych. Można też niczego im nie tłumaczyć, niech najmłodsi biegają, hasają, podskakują, wchodzą na kamienie, pobrudzą się trochę i będą po prostu szczęśliwi. Szczęśliwi to znaczy też najedzeni. W ogrodowej restauracji smakołyków dla nikogo nie zabraknie. To atrakcje dla dzieci w okolicy Katowic, których próżno szukać w innych regionach.

Inne kraje w ogrodzie:

1. Japonia
2. Norwegia
3. Szwecja

Ogrody Kapias, fot. A. Czachura-Łach

Z krótką wizytą w uzdrowisku

Owady nie znają żadnych granic, przelecieć mogą nie tylko z ogrodu japońskiego do skandynawskiego ale także dalej, na przykład do pobliskiego Parku Zdrojowego. Niestety, niewiele zostało ze świetności Goczałkowic-Zdroju, które swoją nazwę „zdrój” zawdzięczają odkryciu złóż solanki w 1856 r. Od tego czasu do „wód”, jak kiedyś mówiono, przyjeżdżali chorzy mający kłopoty z narządem ruchu, układem oddechowym i osoby z cukrzycą. 

Goczałkowice-Zdrój, fot. T. Renk, www.slaskie.travel

W uzdrowisku powstały piękne łazienki, dom zdrojowy, pijalnia wód leczniczych i pensjonat. Niewiele z tego udało się ocalić. Na szczęście w starej, charakterystycznej pijalni można zjeść dziś pyszne lody. Warto po krótkim spacerze wejść do tego budynku, zwrócić uwagę na typowe dla pruskich budowli drewniane elementy i wieloboczne okna poprzecinane tak zwanymi szprosami tworzącymi pajęczynę. Warto opowiedzieć historię tego miejsca, w którego wnętrzu ustawiono kiedyś wannę kąpielową, do której oryginalnymi przewodami wpływała solanka. To właśnie dla niej przyjeżdżały tu osoby pragnące wrócić do zdrowia. 

Po parku zdrojowym i pobliskich lasach można pojeździć też na rowerze. Dodatkowo na jeziorze w Goczałkowicach-Zdroju można wypożyczyć sprzęt pływający, a także odwiedzić Wake Park i skorzystać z wyciągów, czy szkółki wakeboardowej.

O pszczołach... Aby przerobić nektar kwiatów na miód, pszczoły muszą wykonać tysiące lotów do kwiatów i z powrotem do ula. To właśnie w ulu napełniają nektarem komórki plastra. Każda pszczoła musi odwiedzić tysiąc do tysiąca pięciuset kwiatów. Pszczoły miodne żyją w koloniach, których liczebność sięga nawet 60 tys. osobników. W ulu panuje ścisły podział pracy – jest królowa i robotnice, z których część czyści komory przeznaczone do składania jaj, a część buduje komory, w których powstaje miód. Są też pszczoły zbieraczki, odpowiedzialne za przynoszenie nektaru, pyłku kwiatów, a także wody i żywicy, i takie, które pełnią służbę strażniczą przy wylocie z ula.    

Łąka, fot. Pixabay